Teodoro Comneno Ducas

Teodoro Comneno Ducas

Biografía
Nacemento	1180 (Gregoriano)
Morte	1253 (72/73 anos) Tesalónica, Grecia
Emperor of Thessalonica (en)
Déspota de Epiro
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Bizantino Imperio de Tesalónica Despotado de Epiro
Actividade
Ocupación	militar
Familia
Familia	Dinastía Anxo
Cónxuxe	Maria Petralifaina
Fillos	John Komnenos Doukas (en) , Anna Angelina Komnene Doukaina (en) , Dimitrios Angelos Doukas (en) , Irene Comnena de Epiro (pt)
Pais	João Ducas (pt)   e Zoe Doukaina (en)
Irmáns	Manuel Comneno Ducas, Constantino Comneno Ducas (pt) e Miguel I Comneno Ducas
Parentes	Isaac Komnenos Doukas (en) (irmán consanguíneo) Alexios Komnenos Doukas (en) (irmán consanguíneo) Miguel I Comneno Ducas (irmán consanguíneo)

Teodoro Comneno Ducas (en grego: Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας, Theódōros Komnēnós Dúkas); nado aprox. en 1180/1185 e finado aprox. en 1252, foi déspota de Epiro desde 1215 até 1230. A data exacta do seu nacemento é descoñecida, pero foi probabelmente entre 1180 e 1185. Foi o medio irmán do fundador do Despotado de Epiro, Miguel I Comneno Ducas, fillo de Xoán Ducas, o neto do emperador bizantino Aleixo I Comneno. Teodoro, que aspiraba a reconquistar Constantinopla, asumira os tres nomes imperiais de Anxo, Ducas e Comneno. Pouco despois de asumir o poder capturou nos montes albaneses ao novo emperador latino Pedro II de Courtenay, que viaxaba desde Dirraquio a Constantinopla para se instalar no seu trono.

En 1224 tomou posesión do reino latino de Tesalónica e alí foi coroado emperador. Mentres se preparaba para atacar a mesma Constantinopla, tivo coñecemento das negociacións entre Iván Asen II de Bulgaria e a familia imperial latina, e decidiu marchar contra os búlgaros, pero foi derrotado na batalla de Klokotnitsa en 1230. Sendo feito prisioneiro e logo cegado, viuse obrigado a abdicar en favor do seu irmán Manuel. Teodoro permaneceu prisioneiro do emperador búlgaro até 1237, cando Iván Asen II casou coa súa filla e logo concedeulle a liberdade. Regresou a Tesalónica xunto ao seu fillo Xoán a gobernar o reino, que nese momento estaba ameazado por Xoán III Ducas Vatatzés, emperador de Nicea. Terminou a súa vida nunha prisión nicena, onde en 1252 Xoán III o deportara.